Mektubat-ı Rabbani-Tam Metin Tercümesi-Abdülkadir Akçiçek-Çile Yayınları-1979

130.Mektup

130. MEKTUP

MEVZUU : Hallerin telvinatına itibar edilemeyeceği; mutlaka misilden ve benzerden münezzeh matlubun tahsili gerektiğinin beyanıdır..

***

NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Cemaleddin'e yazmıştır.

***

Hallerin telvinatına çok itibar yoktur. Ona pek iltifat edilmemesi gerekir. Zira; esas maksad bundan başkaaır. Onlar, ister gelen olsun, isterse giden; ister sözde olsun, isterse duymada.. Rüyet ve müşahede olsa da aynı olup değişen bir şey yoktur. Şundan ki: Hallerin cevizi ve muzu ile ancak, tarikat çocukları teselli bulur.

***

Akıllı olana düşer ki, himmetini yüce tuta.. Zira, işin esası bunların çok ötesindedir. Zira, anlatılan o renkli haller, rüya ve hayaldir.

Bir kimse, kendini rüyada sultan olmuş görebilir; ama, isin aslında böyle değildir. Ama bu rüya, sahibine bir ümit ve bir tamah verebilir..

***

Nakşibendiye Tarikatında, rüyaya dayalı vakıalara itibar yoktur. Şu beyt onların üstün kitaplarmda yazılıdır:

Ben güneşin oğluyum, hep söylerim sözlerini;
Geceden bana ne ki, anlatayım haberini..

***

Hallerden bir hal hâsıl olursa, yahut zeval bulup giderse., ne geldiği için, sürür duymalı; ne de gittiği için infiale kapılıp gam çekmeli.. Şöyle yapmalı: Keyfiyetten, misalden münezzeh olan esas maksud (gaye olan) zatı gözetmelidir..

Vesselam...