Mektubat-ı Rabbani-Tam Metin Tercümesi-Abdülkadir Akçiçek-Çile Yayınları-1979

510.Mektup

510. MEKTUP

MEVZUU: Suri güzellikten lezzet almanın zararı.

NOT: İmam-ı Rabbani Hz. bu mektubu, Hacı Abdüllatif Harzemi'ye yazmıştır.

***

Bilesin ki,

Hayırdan, kemalden, hüsünden ve cemalden her biri; hangi mekânda olursa olsun, sırf hayır olan vücudun eseri olup yüce Sultan Vacibü'l-vücud'a mahsustur.

Mümkinde vücud, zıllıyet yolu ile o yüce Makamdan in'ikâs ettiği gibi; güzellik ve cemal dahi zıllıyet yolu ile o mertebeden gelmektedir.

Mümkinin zatı, zati ademi sebebi ile sırf şer, çirkinlik ve noksandır.

Lâkin, mümkinde müşahede edilen bu güzellik ve cemal, her ne kadar vücuddan gelmekte ise de; adem mir'atından zuhur ettiklerinden, mir'at hükmünü almışlardır. Çirkinlikten bir nasibe nail olmuşlardır. Kendilerine noksan arız olmuştur.

Mümkinde zati çirkinlik olduğundan; bu güzellikten aldığı kadar halis güzellikten lezzet almaz. Halbuki o, bunun mebdeidir. Şunun için ki, bununla münasebeti daha ziyadedir. Bu çöpçü gibi ki; kötü kokulardan lezzet alır. Çünkü onunla ünsiyeti ve ülfeti vardır; sebep budur. Amma böyle bir lezzeti, güzel kokudan alamaz. Nitekim, bu mana meşhur bir kıssada anlatılmıştır.

-Bir çöpçü bir defasında attar dükkânına uğramış; güzel kokuların fazlalığından düşüp bayılmış. Bu arada, büyüklerden biri, onun yanına gelmiş, durumuna muttali olunca, burnuna bir parça pislik komalarını emretmiş. Bu emrini yerine getirmişler; hemen ayılıp kalkmış yoluna gitmiş.